Emilian Adamiuk

W 1867 roku ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Kazańskim, gdzie zdobył tytuł doktora medycyny. Jego kariera akademicka rozwinęła się jeszcze bardziej, gdy w 1871 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w dziedzinie okulistyki na tej samej uczelni. Adamiuk był nie tylko lekarzem praktykującym, ale również płodnym pisarzem. Jego dorobek naukowy obejmuje około stu prac naukowych napisanych w języku rosyjskim i niemieckim, a także podręcznik okulistyki, który ukazał się w dwóch tomach między 1881 a 1885 rokiem.

W polu literatury medycznej, Adamiuk jest również znany dzięki jego nazwisku, które zostało przypisane do zmętnienia torebki soczewki charakterystycznego dla zaćmy. Zjawisko to, określane w rosyjskim piśmiennictwie medycznym jako „kulki Adamiuka-Elschniga” (ros. шары Адамюка-Эльшнига), przyczyniło się do jego trwałej obecności w historii okulistyki.