Iosif Grigorjewicz Łangbard, znany również jako Иосиф Григорьевич Лангбард, to postać, która wniosła istotny wkład w architekturę białoruską oraz radziecką. Urodził się 18 stycznia 1882 roku w Bielsku Podlaskim, a swoje życie zakończył 3 stycznia 1951 roku w Leningradzie.
Jako architekt, Łangbard zyskał uznanie za swoje nowoczesne projekty budynków, które miały wpływ na architekturę Mińska. Był również wykładowcą akademickim, co podkreśla jego zaangażowanie w edukację i rozwój młodych adeptów sztuki architektonicznej.
Prace Łangbarda często łączyły elementy tradycyjne z nowoczesnymi, co nadawało im unikatowy charakter i hołdowało zarówno lokalnym, jak i międzynarodowym trendom architektonicznym.
Życiorys
Iosif Łangbard, uzdolniony artysta, przyszedł na świat w żydowskiej rodzinie w Bielsku Podlaskim. Jego ojcem był Hirsz Longbard. Dzięki swojemu talentowi malarskim, rodzina postanowiła wysłać go do Odeskiej Artystycznej Szkoły Griekowa, co okazało się kluczowe w rozwijaniu jego pasji i umiejętności. W 1907 roku kontynuował swoją edukację, podejmując studia architektoniczne na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie miał zaszczyt być uczniem profesora Aleksandra Pomierancewa.
W trakcie I wojny światowej, Łangbard pełnił rolę dowódcy oddziału inżynieryjnego, biorąc udział w pracach fortyfikacyjnych zarówno na froncie, jak i w jego zapleczu. Po wybuchu rewolucji październikowej, z entuzjazmem przyjął nowe zmiany. W 1918 roku objął stanowisko brygadzisty w biurze projektowym w Piotrogrodzie. Pracował tam aż do 1932 roku w miejskim wydziale zdrowia, który później przemianowano na Leningrad.
W latach trzydziestych XX wieku Łangbard zyskał uznanie jako wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie. Był także aktywnym członkiem Zarządu Związku Architektów ZSRR, gdzie odegrał istotną rolę jako jeden z inicjatorów jego powstania. Wśród jego osiągnięć architektonicznych znajduje się projekt i realizacja pierwszej Wszechbiałoruskiej Wiejsko-Gospodarczej i Przemysłowej Wystawy, która odbyła się w Mińsku na powierzchni 75 ha, obejmującej 40 pawilonów. Wystawa miała miejsce od 1 sierpnia do 1 listopada 1930 roku, odnosząc ogromny sukces.
Znany z preferencji do pionowych rozwiązań w architekturze, Łangbard wyróżniał się nowatorskim podejściem. W czasie II wojny światowej pozostał w ZSRR, jednak po wojnie doświadczył prześladowań ze strony NKWD. Pomimo trudnych okoliczności, jego twórczość nie zniknęła – stworzył ponad 100 projektów architektonicznych.
Wszystkie jego osiągnięcia związane z edukacją przyniosły mu uznanie; mieszkał w Leningradzie, gdzie także kontynuował pracę nauczyciela na akademii. W dniu 3 stycznia 1951 roku opuścił ten świat, pozostawiając po sobie trwały ślad w dziedzinie architektury.
W 1934 roku Iosif Łangbard został uhonorowany tytułem zasłużonego działacza sztuki Białoruskiej SRR oraz odznaczony Orderem „Znak Honoru”. Dodatkowo, uzyskał tytuł Zasłużonego Artysty ZSRR, potwierdzając swoje ogromne zasługi na polu sztuki oraz architektury.
Dorobek
Iosif Łangbard jest postacią, której dorobek architektoniczny ma znaczący wpływ na współczesne budownictwo. Jego realizacje wyróżniają się nie tylko funkcjonalnością, ale także estetyką. Poniżej przedstawiono niektóre z jego najważniejszych projektów:
- Dom Rządowy Republiki Białorusi,
- Okręgowy Dom Oficerów w Mińsku (1939),
- Dom Armii Czerwonej w Mińsku,
- Białoruski Państwowy Teatr Opery i Baletu w Mińsku (1933),
- Białoruska Akademia Nauk w Mińsku,
- Dom Sowietów w Mohylewie,
- stadion w Leningradzie,
- Dom Partii w Kijowie,
- pomnik Wasilija Czapajewa w Kujbyszewie,
- pomnik Tarasa Szewczenki w Charkowie.
Wszystkie te osiągnięcia świadczą o ogromnym talencie Łangbarda i jego znaczeniu w historii architektury tego regionu.
Przypisy
- a b c d Biogramy | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 02.06.2022 r.]
- Мишпоха №17. Феликс Маркевич "Мечтательный парень этот Лангбард" [online], www.mishpoha.org [dostęp 02.06.2022 r.]
- a b Временные выставки - Экспозиции и выставки - ГМИ СПб [online], web.archive.org, 10.05.2008 r. [dostęp 02.06.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Zofia Sara Syrkin-Binsztejnowa | Konstanty Cudny | Emilian AdamiukOceń: Iosif Łangbard