Wacław Fabierkiewicz

---

Życiorys

Wacław Fabierkiewicz wyróżniał się już od najmłodszych lat. Ukończył naukę w szkole realnej we Białymstoku, gdzie również aktywnie uczestniczył w Związku Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej „Filarecja”. Po tym etapie kształcenia podjął studia na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Petersburgu, które jednak przerwał w wyniku relegacji spowodowanej udziałem w proteście przeciwko wprowadzeniu kary śmierci. Następnie kształcenie kontynuował na Politechnice Lwowskiej, na kierunku Budowy Maszyn.

W okresie I wojny światowej angażował się w działania Polskiej Organizacji Wojskowej, pełniąc rolę zastępcy komendanta POW w Lublinie, a także uczestniczył w działalności Oddziału Lotnego Wojsk Polskich. Jego aktywność zapewniała mu przynależność do Związku Walki Czynnej, Związku Strzeleckiego oraz Polskiej Partii Socjalistycznej. Wspierał organizację Pogotowia Bojowego PPS oraz był członkiem Wydziału Centralnego Organizacji, a także brał udział w akcjach przeciwko Niemcom, m.in. w bitwie pod Radzyminem.

W grudniu 1917 roku, w ramach pełnionych obowiązków, został zawieszony przez Centralny Komitet Robotniczy PPS, jednak w 1918 roku przywrócono go do normalnych działań. W latach 1916-1918 był aktywnym współpracownikiem Biura Pracy Społecznej oraz przewodniczącym Rady Związków Zawodowych w Lublinie. Rok 1918 był dla niego trudny, ponieważ po zamachu na niemieckiego komisarza Ericha Schulzego, Fabierkiewicz został aresztowany i krótko więziony w warszawskiej cytadeli.

W okresie od 1917 do 1920 roku, zajmował się działalnością w Wydziale Wykonawczym Komisji Centralnej Klasowych Związków Zawodowych. W 1919 roku stał się członkiem Sekretariatu Związku Zawodowego Robotników Rolnych. W latach 1918-1919 pełnił rolę referenta w Biurze Pracy Społecznej, a później, od 1919 do 1923 roku, pracował jako urzędnik w Ministerstwie Aprowizacji. Przeszedł drogę kariery na różnych szczeblach administracji, stając się starszym radcą w Ministerstwie Przemysłu i Handlu między 1923 a 1926 rokiem oraz naczelnikiem wydziału finansowo-gospodarczego w Ministerstwie Skarbu do 1927 roku, a następnie w Wydziale Statystyki Handlu Zagranicznego w GUS.

W latach 1929-1933 Fabierkiewicz był dyrektorem Departamentu Ceł w Ministerstwie Skarbu. Następnie, od 1934 do 1938 roku, pełnił funkcję dyrektora biura ekonomicznego w Zarządzie Miejskim Warszawy. W 1937 roku był przewodniczącym Państwowej Rady Ubezpieczeń i dyrektorem Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń. W latach 1920-1926 współpracował z Instytutem Gospodarstwa Społecznego, równocześnie od 1930 roku pełniąc rolę docenta oraz wykładowcy ekonomii politycznej na łódzkim oddziale Wolnej Wszechnicy Polskiej. W latach 1930-1931 zasiadał w Sejmie RP jako członek Klubu Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, a przez okres przed II wojną światową należał do Rady Towarzystwa Ekonomistów i Statystyków Polskich oraz był członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Handlu z Rosją „Polros”.

Podczas II wojny światowej Fabierkiewicz brał aktywny udział w Radzie Głównej Opiekuńczej i Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej oraz wspierał tajne nauczanie. Niestety, został ujęty przez Niemców w trakcie łapanki ulicznej, lecz zdołał zbiec z transportu do obozu koncentracyjnego w Majdanku. W 1945 roku, po zakończeniu wojny, został mianowany profesorem nadzwyczajnym ekonomii politycznej na Uniwersytecie Łódzkim. Jednak w 1948 roku został usunięty z tej instytucji. W latach 50. XX wieku pracował jako kierownik działu dokumentacji i wydawnictw w Instytucie Włókiennictwa w Łodzi, a od 1958 roku ponownie na Uniwersytecie Łódzkim.

Fabierkiewicz był także członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, a w dodatku przewodniczył łódzkiemu oddziałowi Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Jego dorobek naukowy obejmował wiele publikacji dotyczących ekonomii oraz polityki gospodarczej, które ukazywały się w renomowanych czasopismach takich jak „Kurier Poranny”, „Przegląd Gospodarczy” czy „Robotnik”.

Życie prywatne

Wacław Fabierkiewicz był synem farmaceuty – Jana Fabierkiewicza oraz Heleny z domu Jabłońskiej. Jego małżeństwo z Heleną z domu Szymańskiej zaowocowało córką Teresą Edelberg. Po śmierci, Fabierkiewicz został pochowany na cmentarzu św. Rocha na Radogoszczu w Łodzi.

Odznaczenia

Wacław Fabierkiewicz, znany ze swojego niezwykłego wkładu w historię Polski, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które świadczą o jego zasługach.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1931 roku,
• Krzyż Niepodległości, otrzymany w 1932 roku,
• Krzyż Walecznych.

Publikacje

W dorobku Wacława Fabierkiewicza można znaleźć szereg istotnych publikacji, które mają duże znaczenie dla polskiej myśli ekonomicznej.

• Polska w liczbach (Warszawa 1924),
• Nauka o pieniądzu (Warszawa 1932),
• Teoria ekonomiki (Łódź 1946).

---

Oceń: Wacław Fabierkiewicz

---